Żydzi nie są genetycznymi spadkobiercami Abrahama, ale nawet gdyby byli, to nie miałoby to znaczenia, biorąc pod uwagę wyjasnienie apostoła Pawła:

Bracia, użyję przykładu ze stosunków między ludźmi. Nikt nie obala ani zmienia testamentu prawnie sporządzonego, choć jest on jedynie dziełem ludzkim. Otóż to właśnie Abrahamowi i jego nasieniu dano obietnice. Nie mówi: "i nasionom", co wskazywałoby na wielu, ale [wskazano] na jednego: i nasieniu twojemu, którym jest Pomazaniec.
Galatów 3:15,16

A jaka to była obietnica?
Odpowiedź znajdujemy w księdze Rodzaju 12:6,7

Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł:
– Twojemu nasieniu oddaję właśnie tę ziemię.
Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał.

Wynika z tego, że Palestyna jest prawną własnością Chrystusa, a naród wybrany dostał ją w zarządzanie na pewnych warunkach.

Na świecie był [Słowo], a świat stał się przez Niego, lecz świat Go nie poznał. Przyszedł do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Go przyjęli, dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego.
Jana 1:10-12

Pomazaniec przyszedł do swojej własności.
Paweł w liście tłumaczy Galacjanom, że prawo, które zostało ustanowione 430 lat później, nie mogło unieważnić prawa Chrystusa do tej ziemi. To znaczy, że kiedy Iszraelici* dostają tę ziemię w posiadanie, to jest to na warunkach dzierżawy. Mogą uprawiać tę ziemię dla swojego prawowitego władcy, aż on wróci i ich z tej uprawy rozliczy.

Bóg pozwala, by Iszraelici mieli króla. Kiedy ci królowie okazują się niegodni sprawować władzę w imieniu prawowitego władcy, zostają tego przywileju pozbawienie. Pisał o tym prorok Ezechiel.

A ty, niegodny, nikczemny władco Iszraela, którego dzień nadchodzi, w czasie końca nieprawości, tak mówi Pan JHWH: Zdejm zawój [z głowy], podnieś koronę! To nie będzie takie same: uniżone wywyższę, poniżę wyniosłe. Ruiną, ruiną, ruiną ustanowię go podobną, taką będzie, aż przyjdzie ten, który z wyroku prawa ją dostanie.
Ezechiela 21:30-32

Kiedy Pomazaniec przychodzi do swojej własności i do swoich dzierżawców ci go zabijają. Syn Boży Jeszu** to przewidział.

Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom (Iszrael) i wyjechał. W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy. Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli. Posłał jeszcze jednego, tego zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali. Miał jeszcze jednego, ukochanego syna (Mesjasz). Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił:
– Uszanują mojego syna.
Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie:
– To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze".
I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy. Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym (gojom).
Marka 12:1-9

Kiedy już Chrystus przybył i został zabity, nadal Iszrael mógł się nawrócić, ale zgodnie z proroctwami zrobił ten krok zaledwie ostatek Iszraela. Pozostali Go odrzucili i nie chcą, by ktoś nawet wspominał o prawach Jeszu do swojej własności. Mesjasz zmartwychwstał, ale nie objął władzy od razu, tylko udał się do nieba i zapowiedział, że wróci. Do tego czasu ci, co go odrzucili, mogą się nawrócić, inaczej zostaną ukarani.

Problem odrzucenia opisał też sam Zbawiciel:

Gdy słuchali tych rzeczy, dodał jeszcze przypowieść, dlatego że był blisko Jeruszalem, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi. Mówił więc:
– Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić. Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich:
– Zarabiajcie nimi, aż wrócę.
Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem:
– Nie chcemy, żeby ten królował nad nami.
(...)
– Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach.
Łukasza 19:11-14,27

Zbliża się dzień powrotu naszego Króla i Pana Jeszu. Część ludzi przyjmuje Go, okazuje skruchę za swoje wcześniejsze życie i oddaje się publicznie na służbę Mesjaszowi. Przyjmują zanurzenie w imię Jeszu i wiernie czekają na jego powrót. Każdy z nich ma jakieś talenty, którymi powinien pracować dla swego Pana i z tej pracy zostaną rozliczeni.

Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. Stawił się więc pierwszy i rzekł:
– Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min.
Odpowiedział mu:
– Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami!
Także drugi przyszedł i rzekł:
– Panie, twoja mina przyniosła pięć min.
Temu też powiedział:
– I ty miej władzę nad pięciu miastami!
Następny przyszedł i rzekł:
– Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał.
Odpowiedział mu:
– Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał. Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał.
Do obecnych zaś rzekł:
– Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min.
Odpowiedzieli mu:
– Panie, ma już dziesięć min.
– Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.
Łukasza 19:15-26

Dużo bardziej liczna grupa odrzuci Pana naszego Jeszu. Należą do nich ci, którym wydaje się, że służą Chrystusowi, a tymczasem nie znają Go i on nie zna ich. Ten dramat Pomazaniec opisał słowami:

Wielu powie Mi w owym dniu:
– Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?
Wtedy oświadczę im:
– Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!
Mateusza 7:22,23

Jest jeszcze inna grupa ludzi. Roszczą sobie prawo do Ziemi Obiecanej i nie uznają prawa Jeszu, który jest Mesjaszem. Za pomocą wojska i przebiegłych intryg zawłaszczają Palestynę. Niektórzy błędnie interpretując Pisma Święte, twierdzą, że ta grupa w momencie powrotu Mesjasza dokona nawrócenia i zostanie zbawiona, ale Chrystus przepowiedział coś zupełnie innego, powiedział, co zrobi z tymi ludźmi:

– Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie na moich oczach
Łukasza 19:27

Fałszywi chrześcijanie połącza siły z fałszywym Izraelem i razem będą prześladowali tych, którzy dostali miny, by pracować dla swego Pana, zanim wróci.

Nie będzie żadnego masowego nawrócenia. Będzie masowe zwiedzenie. Kto twierdzi inaczej, ten oskarża Chrystusa, że skłamał, dając proroctwo na czas końca. O fałszywym Izraelu, który jest przedstawiony jako Bestia, czytamy tam:

Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba. Potem dano jej wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężyć ich, i dano jej władzę nad każdym szczepem, ludem, językiem i narodem. Wszyscy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka. Jeśli kto ma uszy, niechaj posłyszy! Jeśli kto do niewoli jest przeznaczony, idzie do niewoli, jeśli kto na zabicie mieczem – musi być mieczem zabity. Tu się okazuje wytrwałość i wiara świętych.
Objawienie 13:6-10

Nie będzie masowego nawrócenia, ponieważ to szatan i demony będą zwodzić całą ziemię za pomocą znaków i cudów. Te demony będą też ogłupiały ludzkość i wręcz nastawią ludzi wrogo do Boga i Jego Pomazańca. Na fałszywy Izrael spadną plagi jak kiedyś na Egipt, ale ludzie nie nawrócą się, tylko jeszcze bardziej będą bluźnić przeciw Bogu. Kto nie wierzy, niech przeczyta rozdział 16 księgi Objawienia.

I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. A piąty wylał swą czaszę na tron Bestii: i w jej królestwie nastały ciemności, a ludzie z bólu gryźli języki i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili.
(...) I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, bo plaga jego jest bardzo wielka.
Objawienie 16:9-11,21

I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy duchy nieczyste jakby ropuchy; a są to duchy czyniące znaki – demony, które wychodzą ku królom całej zamieszkanej ziemi, by ich zgromadzić na wojnę w wielkim dniu wszechmogącego Boga.
Objawienie 16:13,14

Będzie to wojna samobójcza, ponieważ nie mają szansy, walcząc przeciw Synowi Bożemu. Taki będzie finał tej wojny:

I ujrzałem innego anioła stojącego w słońcu: I zawołał on głosem donośnym do wszystkich ptaków lecących środkiem nieba:
– Pójdźcie, zgromadźcie się na wielką ucztę Boga, aby pożreć trupy królów, trupy wodzów i trupy mocarzy, trupy koni i tych, co ich dosiadają, trupy wszystkich – wolnych i niewolników, małych i wielkich!
I ujrzałem Bestię i królów ziemi, i wojska ich zebrane po to, by stoczyć bój z Siedzącym na koniu i z Jego wojskiem. I pochwycono Bestię, a z nią Fałszywego Proroka, co czynił wobec niej znaki, którymi zwiódł tych, co wzięli znamię Bestii i oddawali pokłon jej obrazowi. Oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora, gorejącego siarką. A inni zostali zabici mieczem Siedzącego na koniu, który wyszedł z ust Jego. Wszystkie zaś ptaki najadły się ciał ich do syta.
Objawienie 19:17-21

Całą ziemię dostana w posiadanie ludzie łagodnie usposobieni.

Mateusza 5:5
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Przez kolejne 1000 lat Chrystus będzie rządził nad narodami, które pozostaną na ziemi.

Objawienie 20:4
I ujrzałem trony - a na nich zasiedli, i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jeszu i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii (Izraelowi) ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem.

To znaczy, że władza nie tylko nad Palestyną, ale także nad całą ziemią trafi do właściwej osoby. Przez 1000 lat ludzie zaznają spokoju i błogosławieństw Bożych.

Nadal centrum tej władzy będzie w Palestynie, przekonuje nas o tym prorocza zapowiedź buntu, do jakiego dojdzie po 1000 latach.

Objawienie 20:9
Wyszli oni na powierzchnię ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane; a zstąpił ogień od Boga z nieba i pochłonął ich.

To będzie ostatni bunt i ostatnia próba przywłaszczenia Palestyny przez niewłaściwych ludzi.

Ponieważ prawowitym właścicielem Ziemi Obiecanej jest Pan nasz Jeszu Pomazaniec, więc jego słudzy mają prawo do tej ziemi, dlatego to słudzy pomazańcowi są prawdziwym Iszraelem, a nie prozelici żydowscy i ich potomkowie.

*Używam prawidłowej wymowy Iszrael, żeby odróznić od fałszywego Izraela.

** Jeśłi akceptujesz angielskie imię Dzizas, francuskie Żezus, to nie powinieneś mieć problemu z akceptacją prawidłowej wymowy Jeszu.

Krzysztof Król