Stany Zjednoczone pod przewodnictwem Donalda Trumpa wyjątkowo mocno się awanturują. Wygląda na to, że prezydent biznesmen wprowadza swoje sprawdzone metody z biznesu do polityki. Czy wyjdzie mu to na dobre? Czy odniesie sukces podobnie jak w biznesie? Warto przypomnieć, że Trump w biznesie zaliczył też wpadki, w tym jedna uczyniła go bankrutem do tego stopnia, że przyjmował każde zlecenie, byleby zarobić. Występował w szkoleniach, a nawet jako współautor książek szkoleniowych z biznesu. Odkuł się i wrócił do gry, ale czy podobny upadek w polityce nie pogrąży całych Stanów Zjednoczony?

Obecnie USA zagrywa w stylu pokerowym. Sugeruje, że ma mocne karty i przez to lekceważy przeciwników. Nie podoba się to prawie wszystkim krajom, ale część się boi i gra ostrożnie. Niektórzy jednak czują się poniżeni i zaczynają grać przeciw USA w cichej koalicji.

USA obraziła już prawie wszystkich. Rosja od początku jest poniżana przez Stany, więc się przyzwyczaiła. Jest najsilniejszym rywalem militarnym, ale udaje potulną i jeśli psuje plany USA to jakby niechcący (Syria). Chiny słabsze militarnie, ale potężne finansowo dostały po twarzy zaporowymi cłami. Czują się obrażone, a duma nie pozwala im pozostawić tego bez odpowiedzi. Iran nie ma i mieć nie będzie przyjaznych stosunków z USA z powodu Żydolandii. Turcja poniżona żądaniami i ukarana cłami zaparła się, że nie ustąpi dyktaturze Jankesów. Teraz także silny militarnie Pakistan odwrócił się od USA.

Pakistan, drugi pod względem liczby ludności kraj muzułmański, posiada broń jądrową, a armia którą dysponuje, plasuje się na 17. miejscu na świecie, prawie dorównując izraelskiemu wojsku, a wyprzedzając takie kraje jak Hiszpania, Czechy, czy Polska.

Pogorszenie relacji między Islamabadem a USA doprowadziło do zawieszenia wszystkich programów wymiany wojskowej z Pakistanem. Powstała próżnia, którą zapełniła Moskwa.

USA, które nie mają zwyczaju liczenia się z suwerennością innych państw (to przestroga dla Polaków), zaczęły zachowywać się agresywnie i z lekceważeniem w stosunku do władz Pakistanu. Amerykańskie siły powietrzne zaczęły przeprowadzać naloty rzekomo na talibów, a faktycznie bombardowali posterunki pakistańskiej armii. Podobnie działały w Syrii, twierdząc, że walczą z terrorystami, ale za każdym razem, kiedy wojska syryjskie wypierały terrorystów, lotnictwo USA atakowało zdobyte pozycje, wymuszając odwrót.

Pakistan uaktywnił dyplomację w innych kierunkach, złożył wniosek o członkostwo w SOW (Szanghajska Organizacja Współpracy), która przyjęła go do swojego grona. Zaczął rozwijać stosunki z Rosją. Trzeba też powiedzieć, że Pakistan już wcześniej nawiązywał relacje z partnerem Rosji – Chinami. Spotkało się to z niezadowoleniem ze strony USA.

W tym samym czasie kiedy gaz amerykański wypiera z Polski gaz rosyjski, to w Pakistanie jest na odwrót. Oficerowie wojska pakistańskiego już nie jeżdżą do USA na szkolenie tylko do Moskwy. Pakistan zakupił cztery rosyjskie śmigłowce Mi-35, a w planach ma zakup czołgów T-90 i myśliwców Su-35.

Coraz więcej państw odwraca się od USA i zbliża do Rosji i Chin. Jeśli ta tendencja się nie odwróci, to niebawem USA będą miały przeciw sobie cały świat, oczywiście z wyjątkiem Polski.

Szanghajska Organizacja Współpracy, w skrócie SOW urasta do potęgi światowej, która tworzy alternatywny do USA świat biznesu, z własną walutą i własną armią. Organizacja ta powstała w celu uniknięcia konfliktów granicznych między członkami, a urasta do potęgi światowej zdolnej przeciwstawić się Stanom Zjednoczonym.

Obecni członkowie to:
Chiny,
Rosja,
Indie,
Kazachstan,
Pakistan,
Kirgistan,
Uzbekistan,
Tadżykistan,

Obserwatorami ubiegającymi się o członkostwo są:
Afganistan,
Białoruś,
Iran,
Mongolia.

Do partnerów w dialogu zalicza się Turcja. Państwa ubiegające się o status obserwatorów to Syria i Egipt. Zanim zechcesz śmiać się z egzotycznych nazw tych państw, spójrz na mapę. Mówimy o organizacji o największym zasięgu terytorialnym. Są to siły mogące zagrozić amerykańskiej dyktaturze. Tworzą wewnętrzne rynki, w których dolar będzie miał wartość papieru toaletowego.

Prędzej czy później potęga USA upadnie, jak upadały wszystkie wcześniejsze potęgi, tylko dlaczego my Polacy musimy po raz kolejny stać po stronie przegranych?

Krzysztof Król